◄ ترسناک ترین فرودگاه های جهان!
تاریخ انتشار: ۱۹ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۳۷۹۶۹۶
تین نیوز
در سراسر جهان فرودگاه های عجیب و غریبی وجود دارد که در رده بندی خطرناک ترین فرودگاه های جهان قرار دارند. موقعیت مکانی احداث فرودگاه و شرایط جوی آن باعث شده تا اغلب این باند های پرواز تبدیل به مخوف ترین فرودگاه های جهان شوند.
به گزارش تین نیوز، در طول چند دهه اخیر، سفرهای هوایی به لطف پیشرفت فناوری هواپیماها، کنترل بهینه تر ترافیک هوایی و آموزش بهتر خلبان ها و مکانیک ها، بسیار امن تر از قبل شده اند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
می دانیم پرریسک ترین بخش هر پرواز، مرحله فرود هواپیما است، به ویژه وقتی که هواپیما باید در یکی از خطرناک ترین فرودگاه های جهان به زمین بنشیند. در اینجا خطرناک ترین فرودگاه های جهان را فهرست کرده ایم که می توانند کابوس هر خلبانی باشند.
فرودگاه تنزینگ هیلاری، شهر لوکلا، نپال (Lukla Airport)فرودگاه لوکلا یکی از خطرناک ترین‌های این لیست محسوب می‌شود و در فاصله ۴۰ دقیقه‌ای نپال واقع شده است. این فرودگاه که در سال ۱۹۶۴ تحت نظارت سِر ادموند هیلاری احداث شد. در آن سال ها، او اولین کوهنوردی بود که موفق به صعود اورست شد به همین دلیل تصمیم به ساخت این باند فرود گرفت تا دسترسی به کمپ دامنه کوه اورست را فراهم می کند. با توجه به قرار داشتن فرودگاه در ارتفاع ۲۸۶۰ متری، خلبان ها باید با سرعت بیشتری از معمول پرواز کنند تا تراکم پایین هوا، جبران شود.از طرفی چون ارتفاع این باند بسیار بالا است، خلبان باید با سرعت بیشتری فرود بیاید وگرنه کنترل هواپیما از دستش خارج خواهد شد.
طول باند آن نیز فقط ۵۲۷ متر است که ابعاد بسیار کمی محسوب می‌شود و به لبه پرتگاه منتهی می شود. البته کمی شیب رو به بالا دارد تا سرعت هواپیما را هنگام فرود، بگیرد. شرایط آب و هوایی غیر قابل پیش بینی منطقه هم کار خلبان ها را برای هدایت هواپیما سخت تر می کند.
اطراف فرودگاه لوکلا دره‌های عمیق و خطرناکی وجود دارد که کوچک‌ترین اشتباه می‌تواند باعث مرگ سرنشینان شود. همچنین سراشیبی هنگام حرکت کردن هواپیما می‌تواند منجر به وقوع فاجعه‌ای بزرگ شود.
نام دیگر این فرودگاه سن مارتن است و در هلند و جزیره کارائیب واقع شده است. پرنسس جولیانا این فرودگاه را در سال ۱۹۴۴ تأسیس کرد و از همان زمان به بعد به عنوان یکی از ترسناک و خطرناک ترین فرودگاه های جهان معرفی شد؛ زیرا وقتی هواپیما قرار است در باند این فرودگاه بنشیند باید از روی ساحل و از بالای سر شناگران عبور کند. هنگام فرود، هواپیما آنقدر نزدیک به زمین است که مردم هنگام حمام آفتاب گرفتن در ساحل، باد هواپیما را هم احساس می کنند. البته با وجود اینکه خطرناک به نظر می رسد، اما فرودگاه پرنسس جولیانا هرگز حادثه ای به خود ندیده است. هر ساله گردشگران زیادی به کارائیب سفر می‌کنند تا از نزدیک فرود هواپیماها را تماشا کنند.
از دیگر فرودگاه های خطرناک جهان می‌‌توان به فرودگاه کورشول فرانسه اشاره کرد. این فرودگاه در ارتفاع ۲۰۰۸ متری از سطح دریا قرار گرفته و دقیقا در میانه رشته کوه‌های آلپ است. بنابراین طول باند این فرودگاه که در لبه یک کوه و در شرایط خطرناکی واقع شده است بیشتر از ۵۳۷ متر نیست اما شیب ۱۸ درجه ای آن به کاهش سرعت هواپیما در حال نشست کمک می کند.برای استفاده از این فرودگاه، خلبانان باید با گذراندن یک تست پرواز کوهستانی، صلاحیت ویژه ای کسب کنند. همچنین لازم است دست کم هر شش ماه یکبار، در آنجا پرواز داشته باشند تا امتیازشان حفظ شود.
موقعیت این فرودگاه در شهر له هندوستان، ۳۲۵۶ متر بالاتر از سطح دریاست و کوه های منطقه، آن را احاطه کرده اند. وزش باد در بعدازظهر، چنان شدید است که تنها خلبان هایی با آموزش ویژه، آن هم فقط صبح ها اجازه پرواز در کوشوک باکولا ریمپوچی را دارند.
از سال ۱۹۷۹ به بعد که این فرودگاه یک پایگاه نظامی بود، حادثه مرگباری در مجاورت آن گزارش نشده است.
کشور بوتان تنها ۴ فرودگاه دارد و پارو به عنوان تنها فرودگاه بین المللی این کشور هیمالیایی، ۲۲۴۵ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده. مکان احداث این فرودگاه در ۶ کیلومتری پارو و در میانه یک دره بوده است. اطراف این فرودگاه قله‌هایی به ارتفاع ۵۵۰۰ متر کشیده شده‌اند و خلبانان از آن به عنوان یکی از خطرناک ترین فرودگاه های دنیا یاد می‌کنند. فرود در آنجا، فقط تحت شرایطی که دید کافی وجود داشته باشد، مجاز است. خلبان هم باید پیش از قوس گرفتن برای نشستن روی باند، هواپیما را از روی ساختمان ها و بین تپه های اطراف هدایت کند. از طرفی تنها برخی از خلبان ها و آن هم در طول روز قادر به پرواز خواهند بود. جالب اینکه در سال ۲۰۲۰، فقط ۲۰ خلبان دارای مجوز فرود در پارو بودند. با وجود این، در آرشیو سازمان های معتبر هوانوردی، هیچ گزارشی از وقوع حادثه در این فرودگاه دیده نمی شود.
فرودگاه جبل الطارق در سال ۱۹۳۹ تاسیس شد. یک باند ۱۶۷۶ متری دارد که از دو طرف، به دریا می رسد. این یعنی خلبان ها پس از نشاندن هواپیما، در کمترین زمان باید ترمز کنند.
چیزی که موضوع را پیچیده تر می کند، گذشتن باند از وسط یک خیابان شلوغ است که هنگام فرود هواپیماها، بسته می شود. شاید خیلی خطرناک به نظر برسد؛ اما این فرودگاه سابقه خوبی در ایمنی دارد و از سال ۱۹۵۱، حادثه ای به خود ندیده است.
رشد شهر سائوپائولو طی دهه های گذشته، این فرودگاه تاسیس شده در سال ۱۹۳۶ را چنان در منگنه گذاشت که حالا هواپیماها برای فرود، باید با کمترین فاصله از سقف خانه ها بگذرند.
برخلاف سایر نام های موجود در این لیست، فرودگاه کونگونیاس محل وقوع یک حادثه مرگبار در سال 2007 بود که جان 199 نفر را گرفت. پس از آن، تمهیدات ایمنی ویژه ای اتخاذ شد که می توانیم به شیاردار کردن سطح باند برای کاهش لغزندگی و نصب سیستم EMAS برای جلوگیری از خروج هواپیما از باند اشاره کنیم. زیرا آب باران ممکن است منجر به لغزندگی و در نتیجه مشکلات عدیده شود.
این فرودگاه در سال 2017 احداث شد تا دسترسی به مرکز تحقیقاتی McMurdo Station آمریکا، در جنوب راس آیلند را فراهم کند.
آنجا خبری از آسفالت و بتن نیست؛ بلکه خلبان ها روی برف متراکمی فرود می آیند که کاملا سفت شده و این به راحتی ها آب نمی شود. علاوه بر باند غیر معمول، شرایط جوی منطقه هم غیر قابل پیش بینی است. چیزی که بر دشواری کار خلبان ها می افزاید، فرود شب هنگام، بدون وجود چراغ های روشنایی باند است؛ آن هم وقتی که بدانیم تقریبا نیمی از سال، این ناحیه در تاریکی فرو می رود.
پیش تر استرالیا قصد احداث یک باند سنگ فرش شده را در جنوبگان داشت که به دلیل نگرانی های محیط زیستی، از اتمام پروژه منصرف شد. البته با وجود خطرات فرود در جنوبگان، آخرین حادثه گزارش شده قاره، به سال ۱۹۶۶ برمی گردد.
فرودگاه کورفو در کشور یونان واقع شده و یک فرودگاه عمومی است. این مکان دارای یک باند فرود آسفالت است و طول باند فرود آن به ۲۳۷۵ متر می‌رسد. همچنین در ارتفاع ۲ متری از سطح دریا قرار گرفته است.
فرودگاه سابا در جزیره کارائیب قرار گرفته و از جمله خطرناک ترین فرودگاه های جهان محسوب می‌شود؛ چرا که باند فرود آن روی تپه‌های بلندی واقع شده که ابتدا و انتهای آن لبه صخره‌ها هستند. زیر این صخره‌ها چیزی جز آب دریا وجود ندارد و در صورت سقوط هواپیما همگی غرق خواهند شد.
از دیگر مشکلات این فرودگاه طول کوتاه باند این فرودگاه است؛ یعنی نزدیک به ۴۰۰ متر. بنابراین خلبان‌ها باید دقت لازم به خرج دهند، زیرا کوچک‌ترین اشتباه آنها منجر به مرگ مسافران می‌شود. البته هر هواپیمایی نمی‌تواند در این فرودگاه نشست و برخاست کند و تنها در شرایط خاص دستور لازم صادر خواهد شد.
فرودگاه بین المللی کای تاک بین سال‌های ۱۹۲۵ تا ۱۹۹۸ فعالیت می‌کرد و به علت موقعیت جغرافیایی که دارد جزو یکی از خطرناک ترین فرودگاه های جهان شناخته شده است. هواپیماها هنگام تیک آف مجبور بودند با ساختمان‌های کولون سیتی و کوه‌های ۲۰۰۰ فوتی روبه‌رو شوند و به همین علت باید طبق الگوی خاصی مسیر خود را طی می‌کردند.
به لحاظ فنی مشکلات زیادی برای نشست و برخاست هواپیما وجود داشت و دولت چین پس از وقوع حوادث زیاد این فرودگاه تصمیم به تعطیلی آن گرفت. کای تاک ششمین فرودگاه خطرناک جهان محسوب می‌شود.
فرودگاه مادیرا در شهر فونچال و در جزیره مادیرا واقع در پرتغال احداث شده است. باند این فرودگاه کوتاه است و به همین علت جزو خطرناک ترین فرودگاه های جهان محسوب می‌شود. دولت پرتغال پس از وقوع یک سانحه هوایی وحشتناک در سال ۱۹۷۷ تصمیم گرفت باند مادیرا را گسترش دهد.
البته زمین خالی برای وسیع‌تر کردن فرودگاه وجود نداشت و از ستون برای طولانی‌تر کردن آن استفاده کردند. اگرچه هم‌اکنون مشکلات این فرودگاه برطرف شده، اما از مادیرا به عنوان یک فرودگاه خطرناک یاد می‌شود.
فرودگاه بین المللی سوالبارد در مجمع‌الجزایر کشور نروژ و شمالی‌ترین نقطه کره زمین واقع شده است. ساختار فرودگاه بر اساس یخ ساخته شده و آشیانه‌ها متشکل از ستون‌های یخی است. اگر روزی یخ‌های قطب آب شود این فرودگاه بلااستفاده خواهد شد. البته مهندسان راهی برای جلوگیری از این فاجعه اندیشیده‌اند.
یکی از خطرناک ترین حوادثی که برای این فرودگاه اتفاق افتاده برخورد یک هواپیما با کوه یخ است. در این سانحه نزدیک به ۱۴۱ نفر از مسافران و خدمه کشته شدند.
آخرین اخبار حمل و نقل را در پربیننده ترین شبکه خبری این حوزه بخوانید
منبع: تین نیوز
کلیدواژه: جهان تین ترافیک مکانیک مرگ حمل و نقل عمومی کشتی وسایل نقلیه فرودگاه های جهان کوه اورست طول باند شرایط آب و هوایی روشنایی فرودگاه احداث فرودگاه کنترل ترافیک هوایی باند پرواز خطرناک ترین فرودگاه های جهان فرودگاه بین المللی یکی از خطرناک ترین باند این فرودگاه محسوب می شود واقع شده عنوان یک سطح دریا باند فرود خلبان ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tinn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تین نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۳۷۹۶۹۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
خبری که جهان را نگران کرد؛ پرواز اولین جنگنده اف-۱۶ مجهز به هوش مصنوعی!
زیسان: فرانک کندال، وزیر نیروی هوایی ایالات متحده روز پنجشنبه پروازی آزمایشی با مدل جدیدی از جت جنگنده اف-۱۶ این کشور انجام داد. این هواپیما مجهز به یک هوش مصنوعی است که جنگنده را کنترل می‌کند و نیازی به خلبان ندارد.
کندال پس از فرود جنگنده در کالیفرنیا گفت که به هوش مصنوعی این جنگنده برای شلیک سلاح در زمان لازم اعتماد دارد.
سامانه هوش مصنوعی این جنگنده مجهز به تعدادی رایانه و در مرحله آزمایش و «یادگیری پرواز» به روشی امن است. این پرواز اعتمادی نمادین به نقش آینده هوش مصنوعی در نبرد‌های هوایی آمریکا محسوب می‌شود.
فرانک کندال در این باره گفت: «ما تمایل داریم از هوش مصنوعی استفاده کنیم و آن را به عنوان یک چیز مستقل تصور می‌کنیم. [هوش مصنوعی]واقعا نرم افزاری است که کار را پیش می‌برد. وظایف بسیار پیچیده‌ای را انجام می‌دهد و از فناوری‌های جدیدی استفاده می‌کند که شامل محاسبات بسیار قدرتمند و ریاضیات پیشرفته برای حل مسائلی است که قبلاً نمی‌شد با رایانه حل کرد.»
ارتش آمریکا قصد دارد از این فناوری برای بهره برداری از یک ناوگان هوایی بدون سرنشین ۱۰۰۰ هواپیما و پهپاد استفاده کند.
کندال اضافه کرد: «ما قادر خواهیم بود از این هواپیماهای بدون خدمه به روشی تاکتیکی در شرایطی که نمی‌خواهیم از خدمه استفاده کنیم، بهره ببریم. البته دور انداختنی نیستند و ما آنها را دور نمی‌اندازیم. ما قصد داریم از آنها استفاده‌های مجدد کنیم. هدف این است. اما می‌توانیم از آنها به عنوان ماشه استفاده کنیم و آنها را در جا‌هایی قرار دهیم که عمداً برخی از آنها قربانی شوند تا آتش طرف مقابل را تحریک کنند و محل استقرار دشمن را ردیابی کنیم؛ و به طور کلی فکر می‌کنم خلبانان ما از اینکه رقیب جدیدی داشته باشند خوشحال می‌شوند.»
نگرانی عمیق در خصوص تسلیحات مجهز به هوش مصنوعیکارشناسان صاحب نظر در امور تسلیحات و گروه‌های بشردوستانه عمیقاً نگران هستند که ادوات جنگی مجهز به هوش مصنوعی روزی بتواند به طور مستقل با پرتاب و شلیک بمب‌ها و مهمات، و بدون دخالت و تصمیم همه جانبه انسان، باعث کشتار شوند. از این رو آنان به دنبال محدودیت‌های بیشتر در استفاده از این گونه تسلیحات هستند.
اگرچه نظارت انسانی در استفاده از سلاح‌ها همیشه وجود خواهد داشت، اما نگرانی‌های گسترده و جدی در مورد واگذاری تصمیم مرگ و زندگی به حسگر‌ها و نرم افزار‌ها همچنان به قوت خود باقی است و یک واکنش سیاسی فوری و بین‌المللی می‌طلبد.
روی آوردن ارتش‌ها به هواپیماهای مجهز به هوش مصنوعی ناشی از نیاز آنان به امنیت، هزینه و نیز قابلیت‌های استراتژیک است.
به عنوان مثال، اگر آمریکا و چین روزی وارد جنگ شوند، ناوگان امروزی نیروی هوایی متشکل از جنگنده‌های گران قیمت و سرنشین‌دار هر دو طرف در سایه پیشرفت‌های فعلی در سیستم‌های جنگ الکترونیک، فضا و نیز دفاع هوایی آسیب پذیر خواهند بود.
نیروی هوایی چین در حال پیشی گرفتن از ایالات متحده و در حال جمع آوری ناوگانی از پرنده‌های جنگی بدون سرنشین است.
tags # اسلحه و جنگ افزار ، هوش مصنوعی سایر اخبار
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟